جراح پلاستیک

چگونه بر ترس‌های خود غلبه کنیم؟

گرچه ترس در همه موجودات فاکتوری حیاتی برای بقاست اما در انسان در صورت شناخت تفاوت بین ترس‌های سالم و ترس‌های بیمارگونه و نیز آشنایی با روش‌های متفاوت درمانِ آن، فرد دیگر از هر چیزی نمی‌ترسد.

یک روانپزشک و متخصص ترس تفاوت علمی بین ترس های منطقی و غیرمنطقی و بهترین روش های درمان ترس های پیش‌روی افراد را توضیح می‌دهد.

همه انسان‌ها و حتی حیوانات نیز در موقعیت‌های ترسناک از جمله تماشای یک فیلم ترسناک، قرار گرفتن در تاریکی یا جنگلی مه آلود، علائم ترس مشابهی مانند افزایش ضربان قلب، افزایش دقت شنوایی، تعریق کل بدن و احساس منقبض شدن در پاها را از خود بروز می‌دهند.

به گفته دکتر “کاترین براونلو” این بدان دلیل است که همه این تغییرات و بسیاری دیگر از چنین تغییراتی بخشی از توالی آمادگی فیزیکی بدن برای رفتن به “حالت جنگ یا گریز” است. پاسخ جنگ یا گریز مکانیسمی است که در تمامی گونه ها وجود دارد تا در شرایط حیاتی، مغز زمانی که از چیزی می ترسد، بلافاصله واکنش نشان دهد.

چه در انسان ها و چه در حیوانات در مواجهه با چیزی که می‌تواند تهدید تلقی شود، یک سیستم عصبی باعث توقف آنها و توجه و تمرکز ناگهانی آن ها می شود.

آن چه که در واکنش ترس به شدت حس می شود، ویژگی تکاملی است که برای بقا حیاتی است و بدن ما را برای دفاع از خود در برابر حمله و فرار از موقعیتی آسیب‌زا آماده به کار می کند.

طبق گفته های دکتر براونلو، این واقعیت که این واکنش خارج از کنترل ما است، حفاظت کننده است. این ویژگی از افراد محافظت می‌کند و توجه آنها را به خطرها جلب می‌نماید. این امر در واقع بخش خودکار افکار خودآگاه افراد است. افکار خودآگاه همان چیزی است که ترس های انسانی را از ترس های حیوانی متمایز می‌سازد.

ترکیب افکار خودآگاه و ترس اولیه برای افراد مفید است. چرا که همه به هوشیار شدن نسبت به خودروهای در حال نزدیک شدن یا ترس از آینده برای آماده شدن نسبت به آن نیاز دارند.

اما برخی اوقات خودآگاهی باعث بلااستفاده شدن ترس می‌شود. گاهی اوقات ترس افراد بی اساس است. به طور مثال می‌توان به ترس از اتاقی تاریک یا احساس ناراحتی و ترس در موقعیت های اجتماعی مختلف اشاره کرد.

دکتر براونلو در این ارتباط می گوید: بین ترس سالم و ترس بیمارگونه با عملکردهای متفاوت باید خط کشی شود. در صورتی که فرد از موقعیت‌های محیطی مانند ارتفاع یا تونل ها بترسد و این ترس مانع انجام برخی کارها در او شود، ترس مشکل آفرین است.

ترس و اضطراب در انسان به او کمک می کند تا برای آینده آماده شود و با بصیرت عمل کند. اما تغییراتی در مغز می‌تواند این احساسات را به موقعیت فرار تبدیل کند.

جالب است بدانید مدارهایی در مغز وجود دارد که باعث می شود مغز، ترس و اضطراب را به عنوان بخش طبیعی از وجود خود تجربه کند. اما مغز از لوب پیشانی برای تعدیل این تجربیات و کاهش حجم سیگنال اضطراب استفاده می‌کند که این امری طبیعی و سالم است.

اما برای افراد مبتلا به اختلالات اضطراب، فوبیاها یا تروماهای قبلی، گاهی اوقات کنترل حجم سیگنال ها از دست می‌رود. در این وضعیت فعل و انفعالات بین لوب پیشانی و مدارهای اضطراب پایه مختل می‌شود و به همین دلیل لوب پیشانی کمتر قادر به توقف این مدارها می‌شود.

این مدارها درست مانند یک چرخ بدون هیچ ترمزی حرکت می‌کنند. در برخی افراد این ترمزها خیلی زود از پا درآمده و در برخی دیگر حرکت این مدارها حساسیت کمتری دارند.

دکتر براونلو این گونه توضیح می‌دهد که آستانه های ترس در افراد بسیار متفاوت است. برخی به سختی می ترسند و برخی نسبت به ترس و اضطراب بسیار حساسند.